30 Δραχμές 1963 – Οι Πέντε Έλληνες Βασιλείς
Με αφορμή τον εορτασμό των 100 χρόνων της δυναστείας στον θρόνο της Ελλάδας, το 1963, κόπηκε στο Παρίσι ασημένιο αναμνηστικό κέρμα 30 δραχμών. Απεικόνιζε κυκλικά τα πορτραίτα των πέντε βασιλέων και στην άλλη ‘ovh τον χάρτης της Ελλάδος. Οι Βασιλείς οι οποίοι απεικονίζονται (κατά την φορά του ρολογιού) είναι οι Παύλος , Γεώργιος Β’, Αλέξανδρος, Κωνσταντίνος Α’ και Γεώργιος Α’. Το συγκεκριμένο αυτό ασημένιο νόμισμα των 30 δραχμ΄ων του 1963 παρουσιάζει ενδιαφέρον διότι για πρώτη φορά εμφανίζεται το πορτραίτο του βασιλιά Αλέξανδρου (1917-1920) σε κέρμα.
30 Δραχμές 1963 – Πέντε Βασιλείς
Χαρακτηριστικά Νομίσματος:
Σύνθεση: Ασήμι 0.835
Βάρος: 18 γραμ.
Διάμετρος:34 χιλ.
Α’ όψη: Κεφαλές των πέντε Βασιλέων
Β όψη : Ο χάρτης της Ελλάδας
Ποσότητα : 3.000.000
Χρονολογία : 1963
30 ΔΡΑΧΜΈΣ 1963 – ΠΕΝΤΕ ΒΑΣΙΛΕΙΣ
100 χρόνια ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ από το 1863 έως το 1963
Αναλυτικότερα
30 δραχμές Ελληνικές – Ασημένιο αναμνηστικό νόμισμα του 1963 5 Βασιλείς – Εκατονταετής της μοναρχίας
Στον εμπροσθότυπο απεικονίζονται πέντε βασιλιάδες του Οίκου των Γλύξμπουργκ, 1863-1963. Δεξιόστροφα από την κορυφή: Παύλος, Γεώργιος Β’, Αλέξανδρος, Κωνσταντίνος Α’ και Γεώργιος Α’.
Ο Γεώργιος Α΄ της Ελλάδος, Βασιλιάς των Ελλήνων (γεννήθηκε ως πρίγκιπας Γουλιέλμος του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Γλύξμπουργκ, 24 Δεκεμβρίου 1845 – 18 Μαρτίου 1913) ήταν βασιλιάς της Ελλάδας από το 1863 έως το 1913.
Αρχικά Δανός πρίγκιπας, ο Τζορτζ γεννήθηκε στην Κοπεγχάγη και φαινόταν προορισμένος για καριέρα στο Βασιλικό Ναυτικό της Δανίας. Ήταν μόλις 17 ετών όταν εξελέγη βασιλιάς από την Ελληνική Εθνοσυνέλευση, η οποία είχε καθαιρέσει τον αντιδημοφιλή πρώην βασιλιά Όθωνα.
Ο Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδος – Βασιλιάς των Ελλήνων (2 Αυγούστου [O.S. 21 Ιουλίου] 1868 – 11 Ιανουαρίου 1923) ήταν Βασιλιάς της Ελλάδας από το 1913 έως το 1917 και από το 1920 έως το 1922. Διετέλεσε αρχιστράτηγος του Ελληνικού Στρατού κατά τη διάρκεια του αποτυχημένος ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897 και οδήγησε τις ελληνικές δυνάμεις κατά τους επιτυχημένους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912 – 1913, στους οποίους η Ελλάδα κέρδισε τη Θεσσαλονίκη και διπλασιάστηκε σε έκταση και πληθυσμό. Διαδέχθηκε στον θρόνο της Ελλάδας στις 18 Μαρτίου 1913, μετά τη δολοφονία του πατέρα του.
Ο Αλέξανδρος της Ελλάδος – Βασιλιάς των Ελλήνων (1 Αυγούστου 1893 – 25 Οκτωβρίου 1920) ήταν βασιλιάς της Ελλάδας από τις 10 Ιουνίου 1917 μέχρι το θάνατό του.
Ο δεύτερος γιος του Κωνσταντίνου Α΄ της Ελλάδας, ο Αλέξανδρος γεννήθηκε στο θερινό ανάκτορο του Τατοΐου, στα περίχωρα της Αθήνας. Διαδέχτηκε τον πατέρα του το 1917, κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, αφού οι Δυνάμεις της Αντάντ πίεσαν τον Κωνσταντίνο Α’ και τον μεγαλύτερο γιο του τον διάδοχο πρίγκιπα Γεώργιο, να εξοριστούν στην Ελβετία. Μη έχοντας πραγματική πολιτική εμπειρία, ο νέος βασιλιάς αφαιρέθηκε από τις εξουσίες του από τη βενιζελική παράταξη και ουσιαστικά φυλακίστηκε στο δικό του παλάτι. Ο πρωθυπουργός του, ο Κρητικός Ελευθέριος Βενιζέλος, ήταν ο αποτελεσματικός ηγεμόνας με την υποστήριξη της Αντάντ. Αν και περιορίστηκε στο καθεστώς ενός βασιλιά-μαριονέτα, ο Αλέξανδρος υποστήριξε τα ελληνικά στρατεύματα στον πόλεμο κατά της Βουλγαρίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Επί της βασιλείας του η εδαφική έκταση της Ελλάδας αυξήθηκε σημαντικά, μετά τη νίκη της Αντάντ και την έναρξη του ελληνοτουρκικού πολέμου του 1919-1922.
Ο Αλέξανδρος παντρεύτηκε το 1919 την απλοϊκή Ασπασία Μάνο, προκαλώντας ένα μεγάλο σκάνδαλο που ανάγκασε το ζευγάρι να εγκαταλείψει την Ελλάδα για αρκετούς μήνες. Λίγο μετά την επανένωση με τη γυναίκα του, ο Αλέξανδρος δάγκωσε μια οικόσιτη μαϊμού και πέθανε από σηψαιμία. Ο ξαφνικός θάνατος του ηγεμόνα προκάλεσε σημαντικές δυσκολίες στην Ελλάδα και έθεσε το ζήτημα της επιβίωσης της μοναρχίας ως μέρος του βενιζελικού καθεστώτος.
Ο Γεώργιος Β’ – Βασιλιάς των Ελλήνων (20 Ιουλίου 1890 – 1 Απριλίου 1947) βασίλεψε ως Βασιλιάς της Ελλάδας από το 1922 έως το 1924 και από το 1935 έως το 1947.
Ο Παύλος της Ελλάδος – Βασιλιάς των Ελλήνων (14 Δεκεμβρίου 1901 – 6 Μαρτίου 1964) βασίλεψε ως Βασιλιάς της Ελλάδας από το 1947 έως το 1964.